گردشگری وحشت، جنازه های لای جرز دیوار

جنازه ها لای جرز دیوار

قبرستان پیشینه ای طولانی در ترس دارد؛ مخصوصا اگر گورستانی عجیب و غیرمتعارف باشد. قبرستان روستای «تیس» در حوالی شهر چابهار، یکی از آن هاست؛ جایی که از قدیم آن را به «گورستان جن» می شناسند. محلی های این روستا، این باور قدیمی را از والدین خود شنیده اند که زیر این سنگ قبرها اجساد اجنه دفن شده است. چرا چون اندازه سنگ قبرهای این روستا بسیار بزرگ و غیرطبیعی است و روی آن ها اشکال عجیبی دیده می شود.

قصه های عامیانه رایج در منطقه، این ابعاد و اشکال سنگ قبرها را نه کار انسان که کار اجنه می دانند. می گویند کسی تا به حال انسانی ندیده که تیشه برداشته و برای دفن جسدش سنگ سخت را بتراشد.

جالب تر آن که در قصه های منطقه این طور آمده که شب ها اجنه بر سر قبر اجسادشان نشسته، تا صبح عزاداری می کنند و صدای ناله ها و گریه های این عزاداران در تمام روستا می پیچد؛ گرچه یک نفر از اهالی این منطقه می گوید که خودش تاکنون چنین صدایی نشنیده اما پدربزرگش می گوید شب ها صداها عجیبی در روستا شنیده می شد.

گورستان تیس به دلیل وجود سنگ قبرهای بزرگ و عجیبش در میان مردم به محلی ترسناک تبدیل شده .

روستای تاریخی «تیس» حالا تا 100 متری گورستان جن پیش رفته است، اما با این حال غروب که می شود، کمتر کسی جرئت دارد از نزدیکی این گورستان گذر کند، چه رسد به آن که بخواهد یک شب تا صبح کنار این گروهای عظیم الجثه بخوابد.
گورستان تیس به دلیل وجود سنگ قبرهای بزرگ و عجیبش در میان مردم به محلی برای قصه های ترسناک تبدیل شده است و نمونه آن را می توان در 35 کیلومتر شرق شهرستان «مشکین شهر» در جایی به نام «گورستان یری» هم دید؛ در این گورستان عجیب، 450 گور شناسایی شده که ابعاد کوچک ترین آن ها سه متر و بزرگ ترین آن ها هشت متر است. همین هم باعث شده تا این محل همچون «گورستان جن» تیس، محلی شود برای رواج قصه ها و افسانه هایی که غالبا ترسناکند؛ گرچه داستان گورستان های عجیب در ایران فقط منحصر به این دو نیست، اما بهتر است سراغ یکی از عجیب ترین گورستان های ایران برویم که به تازگی کشف شده و هم در علم باستان شناختی مفید بوده و هم ترس و خوف بسیاری را به همراه آورده است. داستان کشف این گورستان، از زلزله ای آغاز شد که هزاران نفر را با خود برد.

سال 1382، زلزله ای بزرگ بم را لرزاند و هزاران انسان را زیر آوارها مدفون ارگ تاریخی بم را ویران کرد. با آغاز مرمت این ارگ، پرده از رازی مخوف نیز برداشته شد؛ راز دفن اجساد کودکان در لا به لای دیوارهای ارگ بم. باستان شناسان، اسکلت 68 کودک و نوزاد را تشخیص دادند که به صورت عمودی لا به لای دیوارهای خشتی و گلی ارگ بم دفن شده بودند.

در مورد این که چرا این کودکان لا به لای دیوار دفن شده اند، بین باستان شناسان اختلاف است. قصه هایی نیز میان کرمانی ها رایج است؛در بین برخی از مسن ها، داستان های ترسناکی هم از وجود موجودات عجیب و راه و رسم کشتن به ها توسط آن ها رواج دارد. یکی از نکات درباره این شیوه تدفین، آن است که بیشتر اجساد کشف شده، پسر بودند. برخی هم مدعی هستند پس از زلزله سال 1382 معلوم شده که همه اجساد کودکان باستانی نیست و از سده های گذشته هم در دیوارهای بم دفن شده اند. البته هیچ کدام از این نظریه ها توسط کارشناس میراث فرهنگی تایید نشده است و هنوز پژوهشگران در حال به دست آوردن شواهد تازه ای برای این معما هستند.

سوراخ های مرگ:

آیین های تدفین قرن ها پیش شکلی متفاوت با امروز داشته است. وجود گورستانی های عجیب در اطراف روستاها و پیدا شدن استخوان های آدمی در مکان هایی که تصویری از قرارگیری جنازه ها در آن نداریم، باعث شده حول آن قصه هایی شکل بگیرد. دفن کودکان لای جرز دیوارهای ارگ بم نمونه ای از آن بود. نمونه دیگر قلعه مقبره های «کوهکن» در نزدیکی شهر «جالق» استان سیستان و بلوچستان است که می گویند روی سوراخ های دیوار آن اسکلت هایی پیدا شده است.