شیرین کننده های مصنوعی

اگر می‌خواهید قند و کالری رژیم غذایی خود را کاهش دهید، ممکن است به شیرین‌کننده‌های مصنوعی یا سایر جایگزین‌های قند روی بیاورید.

شیرین کننده های مصنوعی و سایر جایگزین های شکر در انواع غذاها و نوشیدنی هایی که به عنوان “بدون قند” یا “رژیمی” به بازار عرضه می شوند، از جمله نوشابه ها و محصولات پخته شده یافت می شوند. فقط این همه شیرین کننده چیست؟ و نقش آنها در رژیم غذایی شما چیست؟

آشنایی با شیرین کننده های مصنوعی و سایر جایگزین های قند

جایگزین هایی برای شکر نوعی شیرین کننده هستند که میتوان به جای شکر معمولی از آنها استفاده کرد. این شیرین کننده ها که مصنوعی هستند تنها فقط یک نوع جایگزین برای قندها خواهند بود.این موضوع میتواند کمی گیج کننده باشد، ولی قابل تفسیر است. بعضی از تولید کنندگان این نوع شیرین کننده محصول خود را ” طبیعی ” می نامند حتی اگر این تولیدات فرآوری شده یا حتی تصفیه شده باشند. یک نمونه از آنها آماده سازی استویا است. بعضی از این شیرین کننده ها معمولا از مواد طبیعی تولید میشوند از جمله سوکرالوز که از قند به دست میآید.

شیرین کننده های طبیعی

شیرین کننده های طبیعی جایگزین های شکر هستند که اغلب به عنوان گزینه های سالم تری نسبت به شکر یا سایر جایگزین های شکر معرفی می شوند. اما حتی این “شیرین کننده های طبیعی” نیز اغلب تحت پردازش و تصفیه قرار می گیرند.

شیرین کننده های طبیعی که FDA آنها را به طور کلی ایمن می شناسد عبارتند از:

• آب میوه و شهد
• عسل
• ملاس
• شربت افرا
• شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی جایگزین های قند مصنوعی هستند. اما ممکن است از مواد طبیعی مانند گیاهان یا خود شکر مشتق شوند. شیرین کننده های مصنوعی به عنوان شیرین کننده های شدید نیز شناخته می شوند زیرا چندین برابر شیرین تر از شکر هستند.

شیرین کننده های مصنوعی می توانند جایگزین های جذابی برای شکر باشند، زیرا آنها تقریبا هیچ کالری به رژیم غذایی شما اضافه نمی کنند. همچنین، در مقایسه با مقدار شکری که به طور معمول برای شیرینی استفاده می کنید، تنها به کسری از شیرین کننده مصنوعی نیاز دارید.

برای شیرین کننده های مصنوعی استفاده می شود

شیرین کننده های مصنوعی به طور گسترده در غذاهای فرآوری شده استفاده می شوند، از جمله:

• نوشابه، مخلوط نوشیدنی های پودری و سایر نوشیدنی ها
• محصولات پخته شده
• آب نبات
• پودینگ ها
• مواد غذایی کنسرو شده
• مربا و ژله
• محصولات لبنی

شیرین کننده های مصنوعی برای مصارف خانگی نیز محبوب هستند. حتی می توان از برخی از آنها در پخت و پز یا آشپزی استفاده کرد.

برخی از دستور العمل ها ممکن است نیاز به اصلاح داشته باشند زیرا برخلاف شکر، شیرین کننده های مصنوعی حجم یا حجم ندارند. برچسب روی شیرین کننده های مصنوعی را برای استفاده مناسب در خانه بررسی کنید.

برخی از شیرین کننده های مصنوعی ممکن است مزه ای از خود به جا بگذارند. یک شیرین کننده مصنوعی متفاوت یا ترکیبی ممکن است جذاب تر باشد.

مزایای سلامتی احتمالی شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی به پوسیدگی دندان کمک می کنند (به گفته بهترین دندانپزشک های ایران). شیرین کننده های مصنوعی نیز ممکن است به موارد زیر کمک کنند:

کنترل وزن. شیرین کننده های مصنوعی عملاً کالری ندارند. در مقابل، یک قاشق چای‌خوری شکر حدود 16 کالری دارد – بنابراین یک قوطی کولای شیرین با 10 قاشق چای‌خوری شکر اضافه حدود 160 کالری دارد. اگر می‌خواهید وزن کم کنید یا از افزایش وزن جلوگیری کنید، محصولاتی که با شیرین‌کننده‌های مصنوعی شیرین شده‌اند، ممکن است گزینه جذابی باشند، اگرچه اثربخشی آنها برای کاهش وزن طولانی مدت مشخص نیست.

دیابت. شیرین کننده های مصنوعی کربوهیدرات نیستند. بنابراین برخلاف شکر، شیرین کننده های مصنوعی معمولا سطح قند خون را افزایش نمی دهند. اگر دیابت دارید، قبل از استفاده از هر گونه جایگزین قند از پزشک یا متخصص تغذیه خود سوال کنید.

نگرانی های احتمالی سلامتی با شیرین کننده های مصنوعی

شیرین کننده های مصنوعی در دهه های اخیر است که به شدت مورد بررسی قرار گرفته اند.

منتقدان شیرین کننده های مصنوعی می گویند که این شیرین کننده ها باعث ایجاد انواع مشکلات سلامتی از جمله سرطان می شوند.به دلیل مطالعات انجام شده در سال 1970 شیرین کننده ساخارین با سرطان مثانه در موش های آزمایشگاهی ارتباط مستقیم داشته است. بعد از آن مشخص شد که ساخارین برای سلاکتی مضر و خطر ناک است. ولی با توجه به تحقیقات موسسه ملی بیماری سرطان و سایر مراکز بهداشتی ، هیچ گونه مدرکی معتبری وجود نداشت که نشاندهنده این باشد که شیرین کننده های مصنوعی باعث ایجاد بیماری سرطان و یا مشکلات جدی برای سلامتی باشن

مطالعات بسیاری تأیید کرده است که شیرین کننده های مصنوعی به طور کلی در مقادیر محدود حتی برای زنان باردار بی خطر هستند. در نتیجه، برچسب هشدار برای ساخارین حذف شد.

شیرین کننده های مصنوعی توسط سازمان غذا و دارو (FDA) به عنوان افزودنی های غذایی تنظیم می شوند.این نوع شیرین کننده ها باید قبل از دسترس قرار گرفتن در بازر فروش توسط FDA مورد بررسی و تایید شوند.

گاهی اوقات FDA ماده ای را “به طور کلی ایمن شناخته می شود” (GRAS) اعلام می کند. در صورتی که مواد دارای یکی از معیارهای زیر باشند، این نام گذاری را دریافت می کنند:

متخصصان واجد شرایط بر اساس داده های علمی، این ماده را برای استفاده مورد نظر بی خطر می دانند. آماده سازی استویا نمونه ای از این نوع نامگذاری GRAS است.این مواد دارای چنان سابقه طولانی استفاده متداول در مواد غذایی هستند که به طور کلی بی خطر در نظر گرفته می شوند.FDA میزان مصرف روزانه قابل قبولی (ADI) برای هر شیرین کننده مصنوعی تعیین کرده است. ADI حداکثر مقدار مصرف ایمن در نظر گرفته شده برای مصرف هر روز در طول زندگی است. ADI ها در سطوح بسیار محافظه کارانه تنظیم شده اند.

https://civilica.com/doc/977581/

از مضرات شیرین کننده های مصنوعی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

1-باعث ایجاد تمایل بیشتر به مصرف قند

2-باعث اضافه وزن خواهد شد

3-خطر ابتلا به بیماری دیابت را افزایش میدهد

4-ممکن است بر تعادلات هورمونی تاثیر گذار باشد

5-خطر ابتلا به بیماری های کلیوی را افزایش می دهد

6- باعث پوسیدگی دندان ها می شوند که بهترین دندانپزشک های ایران تاکید می کنند آن ها را مصرف نکنید.